ดั่งแสงทองทาฉาบภาพมืดหม่น
ห้องมืดมิดมีเพียงจิตพินิจแสง
สาดกล้าแกร่งผุดผ่องส่องวิถี
ต่างบทบาทแต่งวาดกระดาษมี
ล้วนแต้มสีแซมสรรพรรณงดงาม
เสรีชนต่างตนคนควรคิด
สถานภาพตราบแต่จิตลิขิตถาม
อิสระประจักษ์แท้แลนิยาม
ให้สมนามสมชื่อลื่อว่า “ไท”
“ไท” มืดหนักจงพัก จักสว่าง
แต่ละก้าวพราวกระจ่างแจ่มเทียนไข
ให้เปลวลุกปลอบปลุกประโลมใจ
ส่องโชติช่วงดวงไสวอำไพรอง
คนละถิ่นแผ่นดินสินธุ์ที่เกิด
ใช่ปัญญาพาเลิศประเสริฐสอง
ศาสตร์แห่งศิลป์สัมพันธุ์จินต์รินละล่อง
ดั่งแสงทองทาฉาบภาพมืดหม่น
หทัยกาญจน์
ห้องมืดมิดมีเพียงจิตพินิจแสง
สาดกล้าแกร่งผุดผ่องส่องวิถี
ต่างบทบาทแต่งวาดกระดาษมี
ล้วนแต้มสีแซมสรรพรรณงดงาม
เสรีชนต่างตนคนควรคิด
สถานภาพตราบแต่จิตลิขิตถาม
อิสระประจักษ์แท้แลนิยาม
ให้สมนามสมชื่อลื่อว่า “ไท”
“ไท” มืดหนักจงพัก จักสว่าง
แต่ละก้าวพราวกระจ่างแจ่มเทียนไข
ให้เปลวลุกปลอบปลุกประโลมใจ
ส่องโชติช่วงดวงไสวอำไพรอง
คนละถิ่นแผ่นดินสินธุ์ที่เกิด
ใช่ปัญญาพาเลิศประเสริฐสอง
ศาสตร์แห่งศิลป์สัมพันธุ์จินต์รินละล่อง
ดั่งแสงทองทาฉาบภาพมืดหม่น
หทัยกาญจน์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น