..ขีด..คืน..ร้อย..เสียง..เรียง..รัก..
ในรำพึง หนึ่งยิ้ม พริ้มน้อมรับ
ในรำพัน ฝันกลับ ขับเช้าสาย
ขีด..บรรเลง เพลงพจน์ รสเคียงกาย
ขีด..เรียงราย ร้อยบท รสเคียงกัน
ในคำคม ชมคำ ย้ำเคียงใกล้
ในคำครวญ ชวนใจ ใฝ่สุขสันต์
คืน..ค่ำหนึ่ง ซึ้งน้อง จ้องดวงจันทร์
คืน..ค่ำนั้น น้องมอง จ้องดวงใจ
ในความเดี่ยว โดดเด่น เห็นความคิด
ในความดาย คล้ายจิต ลิขิตใส่
ร้อย..สัมพันธ์ มั่นวาง สร้างสรรค์ไกล
ร้อย..สำเนียง เสียงไซร้ สร้างสรรค์กานท์
ในคำกล ยลยิน ศิลป์แห่งศาสตร์
ในคำกลอน ย้อนวาด กระดาษสาส์น
เสียง..เศร้าสร้อย ถ้อยคำ จำจดจาร
เสียง..โศกหวาน วนล้ำ จำจดจินต์
ในความนี้ วจี ที่น้องกล่าว
ในความนัย น้องสาว ราวสุขศิลป์
เรียง..เฉกรัก ปักพ้น บนกวิน
เรียง..เช่นนก ผกผิน บนกวี
กลบท รสจัด กระหวัดร่าย
กลบาท วาดส่าย คล้ายสดศรี
รัก..ใดเอย เผยศิลป์ รินวาที
รัก..วจี จดจินต์ รินวาทะ
หทัยกาญจน์
๒๙ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๕๕๔
กลบทสร้อยสลับคู่สะคราญ
หนูดวงใจ ขอให้ลุงแก้ว วิจารณ์งานกลอนกลบทนี้ ก็ขอชื่นชมกับความเพียรพยายามของของเด็กรุ่นใหม่ไฟแรง ขอให้ค่อยๆ คิด ค่อยๆ เขียน ด้วยความสุขุมลุมลึกกับการใช้ภาษาไทย ค่อยๆ ซึมซับ สะสมความงามของศิลป์ภาษา เหมือนเราปลูกต้นไม้ เมื่อเราตั้งใจปลูกแล้ว ถึงแม้ว่ามันจะยังไม่ให้ดอกผลในเร็ววัน แต่สีเขียวของมันก็ทำให้เราชื่นใจได้เช่นกัน
ตอบลบอ่านขำขำ จำ จด แล้ว จาร หรือ จดจำ แล้วค่อยจาร ก็ได้จ้า
เรื่องวิจารณ์งานกลอนมานอนคิด
ความรู้นิดแสนยากลำบากฉัน
นั่งอ่านกลอนไปมาสี่ห้าวัน
หลับก็ฝันถึงกลอนจนนอนกรน
จึงเพียรใช้ประสบการณ์ที่ผ่านมา
เกือบห้าสิบพรรษาที่ผ่านฝน
กับสองตาพร่ามัวไม่กลัวจน
แบบว่าคนกันเองไม่เกรงใจ
กลบทเชิงกลอนอักษรศิลป์
สุดแต่จินตนาการจะปานไหน
ร้อยอักษรประหนึ่งว่ากลอนพาไป
เพราะติดในบังคับทำคำประพันธ์
จึงยากเย็นหาถ้อยมาร้อยรจน์
ให้งามพจน์งามความไปตามฝัน
เช่น "เสียงโศก"หวานได้อย่างไรกัน
"เสียงไซร้"นั้นคือเสียงใดไม่ฟันธง
แต่โดยรวมคำความล้วนงามเลิศ
ช่วยชูเชิดกลอนไทยให้สูงส่ง
วิถีแห่งกลบทไม่ปลดปลง
ถ้ายังคงมีคนมาสนใจ
ขอชื่นชมหลังติตำนินิด
มิได้คิดลบหลู่เธอรู้ไหม
เอกลักษณ์ล้ำค่าภาษาไทย
จะงามงดสดใสกลางใจเธอ
แก้ว กรุงเก่า
unclekaew@hotmail.com